جلسه دوازدهم

 

💠انیشتین می گوید: آنچه که بشر شناخته نسبت به ناشناخته ها مثل یک ریگ کوچک است در یک ساحل شنی بزرگ!

🌹 آن وقت انسان به حقیقت این آیه پی می برد
 أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿نازعات27﴾
آیا آفرینش شما(بعد از مرگ) مشکل‌تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟ !

💠  زمین در جنب این افلاک مینا
 چو خشخاشی است در قعر دریا
 تو خود بنگر کزین خشخاش چندی
 سزد تا بر غرور خود بخندی

🌹 سوال اینجا این است که بالاخره انتهای جهان کجاست؟ آیا می شود ما به انتهای جهان برسیم؟ آیا جهان به همین ستاره ها ختم می شود؟ قطعا نه .

💠با این همه ابزارها فوق مدرن که بشر دارد باز همه دانشمندان می گویند ما در شناخت هستی ناتوانیم و آنچه را که شناختیم نسبت به ناشناخته ها بسیار بسیار ناچیز است و بعد از اینجا دیگر دست بشر کوتاه است دیگر نمی تواند بگوید انکار هم نمی کند، نمی تواند انکار هم بکند. اما اطلاعاتی هم ندارد.

🌹 دست کدام بشر کوتاه است کسی که تکیه بر دانش مادی دارد و فقط  در شناخت فضا از طریق ابزارها آن هم آن ابزارهای ناچیز توانسته به اطلاعاتی برسد.

💠ما اینجا ناچاریم جلوتر برویم و منبع قوی هم برای جلوتر رفتن داریم.  ما منبع وحیانی را داریم که خیلی قوی تر از منابع تجربی مادی بشر است. منابع وحیانی که صحتشان برای ما آشکار شده اطلاعات بسیار خوب و دقیقی از فضا در هزار و چهارصد سال پیش در قرآن هست که امروز تازه دارد یکی یکی کشف می شود و به صحتش پی برده می شود.